(1895 - 1972), hiszpański projektant mody. Jako nastolatek został wysłany do Madrytu, aby kształcić się i doskonalić jako fryzjer. W 1932 otworzył w Madrycie dom mody.Cristobal Balenciaga był jednym z nielicznych projektantów mody, którzy własnymi rękoma tworzyli fryzury modelek podczas pokazów, jako kontynuację i uzupełnienie kreacji.Ubrania jego projektu nosiła hiszpańska rodzina królewska oraz arystokracja. W 1937 przeniósł się do Paryża.Projektowane przez niego stroje ceniono za prostotę, elegancję i śmiałość fasonów. W latach 50 przyczynił się do odejścia obcisłej talii New Look, wprowadzonej przez Ch. Diora, proponując luźniejsze, mniej dopasowane fasony. Ta tendencja osiągnęła punkt kulminacyjny w 1955, gdy pokazał suknię o kroju tuniki, i w 1957, gdy zademonstrował suknię skrojoną jak koszula.
1927r.
1964 r.
Evening Dress, 1953-1954
1961 r.
Urodzony jako Lew Samojłowicz Rosenberg (1866 - 1924), w średniozamożnej rodzinie żydowskiej.W 1889 roku przyjął swój pseudonim artystyczny 'Bakst', wywodzący się z nazwiska rodowego jego babci - Baxter.Malarz i scenograf rosyjski. Od 1899 roku współpracował z magazynem S.P. Diagilewa ' Mir iskusstwa', stając się jedną z najbardziej wpływowych postaci w artystycznym kręgu tego twórcy i jego Ballets Russes. Zaprojektował dekoracje do takich dzieł Diagilewa jak 'Szeherezada' (1910), 'Popołudnie fauna' (1912) i 'Śpiąca królewna' (1921).Operowanie przez Baksa bogatymi i soczystymi kolorami, a często egzotycznymi dekoracjami i kostiumami wywarło znaczący wpływ na modę oraz na rozwój art deco.Zmarł na chorobę płuc.
Terror Antiquus (1908)
Costume design for ‘Puss in Boots’ in ‘The Sleeping Princess’, 1921
Leon Bakst’s Cleopatra Design, 1909
Autoportret
(1906 - 1975), amerykańska tancerka, właśc. Freda Josephine McDonaldOd wczesnych lat dziecięcych występowała na ulicy, tańcząc i śpiewając, śpiąc w przytułkach i zaułkach ulic. Zanim ukończyła piętnasty rok życia, miała już za sobą dwa małżeństwa. W 1937 otrzymała obywatelstwo francuskie.Przybyła do Paryża w wieku dziewiętnastu lat z zespołem Revue Negre, wywołując wielkie poruszenie swym egzotycznym tańcem, wyzywającym kostiumem i niezapomnianym wejściem na scenę. W latach 30. była gwiazdą Folies-Bergere. Stała się bożyszczem filmowym dzięki m.in. ' La Sirene des tropiques ' (1927).Otrzymała francuską Legię Honorową za udział we francuskim ruchu oporu w czasie II wojny światowej. Doświadczając dyskryminacji rasowej w USA, włączyła się w latach 50. w kampanię na rzecz przeciw rasizmowi.Była przyjaciółką wielu znanych artystów, jak Pablo Picasso,Christian Dior i F. Scott Fitzgerald. Pod koniec życia Josephine Baker zdana głównie na siebie, z dużą rodziną adoptowanych dzieci (ze względu na wielorasowość jej dzieci nazywano ich poetycko "Tęczowym plemieniem") popadła w poważne kłopoty finansowe zakończone ogłoszeniem bankructwa.Określano ją często przydomkami: "Czarny Aksamit", "Czarną Perłą" i "Czarna Wenus" ze względu na jej afrykańsko-indiańskie pochodzenie.
ur.1938 r., angielski fotografPoczątkowo (od 1960) fotografował modę dla magazynu "Vogue", tworząc zdjęcia, które dzięki zastosowaniu obiektywu o ogniskowej 35 mm i pracy na wolnym powietrzu zyskiwały nowy wyraz. Był wybitną postacią kultury pop l. 60. W albumie " Goodbye Baby and Amen " (1969 opublikował żartobliwe portrety sławnych osobistości. Przejawia się w nich wyraźnie jego artystyczna indywidualność. Później fotografował m.in. wietnamskich boat-people i widoki północnego Londynu, w którym mieszka. Przedstawił je w albumie "David Bailey's NW1" (1982)
"Choć nasiąknięty winem, eterem i tytoniem,
Dobry był, młodość jego jako sen minęła,
Praca czasem poziomu Sisleya sięgnęła.
Wreszcie sława nadeszła z niepotrzebnym szumem
I z piekielnymi jady, a on swym rozumem
Sprostać jej nie potrafił, wielu wam to powie,
Ten bity, wyszydzony i - szczęśliwy człowiek "
Maurice Utrillo, 23 kwietnia 1970 r.
Cudowna biografia niezwykłego artysty. Kocham klimat francuskiej artystycznej bohemy, a szczególnie malarzy z tamtych lat. Maurice Utrillo zaczęłam się interesować po obejrzeniu filmu o moim ulubionym malarzu Modiglianim pt. "Modigliani, pasja tworzenia ". Już film dał mi zalążek prawdziwej postaci - nieszczęśliwego, chorego psychicznie, wielkiego artysty. Biografia napisana przez Crespelle'a w doskonały sposób opisuje przyczyny i skutki, takiego a nie innego życia Utrillo. Wiele w książce cierpienia, malarstwa, szalonych miłości, mnóstwo wielkich nazwisk. Przede wszystkim jednak sztuka, sztuka ponad wszystko. Polecam gorąco !
Malarz irlandzki, (1909 - 1992)W 1924 r. zamieszkał w Anglii.Stał się znany po namalowaniu tryptyku Three Studies for Figures at the Base of a Crucifixion (1944 ), który przedstawia trzy furie jako monstrualne, na wpół ludzkie postacie.
Często czerpał inspirację ze zdjęć i kadrów filmowych lub z obrazów innych artystów. Od końca lat 50. malował ludzi w pozach groteskowo zniekształcających sylwetki, pozbawionych cech indywidualnych i wyobcowanych ze świata w swych zamkniętych przestrzeniach. Tematem jego obrazów był człowiek samotny, wyobcowany, znajdujący się nierzadko w sytuacji zagrożenia.Był zdecydowanym przeciwnikiem abstrakcjonizmu, popierał nurt ekspresjonistyczny.Bacon był homoseksualistą. W 1964 związał się z George'em Dyerem. Jak twierdził, poznał go, gdy ten włamywał się do jego mieszkania.W 1998 powstał film biograficzny Love Is the Devil - Szkic do portretu Francisa Bacona, ukazujący barwne życie malarza.
właśc. Betty Joan Weisten Perske, ur. 16 września 1924 roku w Nowym Jorku - amerykańska aktorka. Rodzice byli żydowskimi emigrantami, pochodzącymi m.in. z Polski. Jej nazwisko sceniczne, to nieco zmieniona wersja panieńskiego nazwiska matki – Bacal.Ojciec był sprzedawcą, a matka sekretarką. Kiedy miała 5 lat, rodzice rozwiedli się. Uczęszczała do American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku, co później zaowocowało występami w broadwayowskich produkcjach.Nie mogąc odnieść sukcesu na scenie teatralnej, poświęciła się pracy w filmie. W 1944 r. na planie filmowym " Mieć albo nie mieć " poznała Humphreya Bogarta. W 1945 r. wzięli ślub. Mieli dwoje dzieci. Grali oboje w wielu filmach, które odniosły sukces, m.in. w " Wielki sen " ( 1946 ) i " Key Largo " ( 1948 )Po mało aktywnym okresie, Bacall powróciła w 1967 r. na scenę, a rola w " Morderstwo w Orient Expressie " ( 1974 ) na ekran.W 1997 roku w wieku 73 lat otrzymała swoją pierwszą i jedyną nominację do Oscara za drugoplanową rolę w filmie " Miłość ma dwie twarze ". W roku 2010 Amerykańska Akademia Filmowa przyznała jej honorowego Oscara za całokształt twórczości.Drugim mężem Bacall był aktor Jason Robards (1961-1969). Ich syn, Sam Robards jest także aktorem.Jej kuzynem jest były prezydent i premier Izraela , laureat Pokojowej Nagrody Nobla Szymon Peres.
ur. 16 września 1887 roku w Strasburgu, zm. 7 czerwca 1966 roku w Bazylei.Francuski malarz, rzeźbiarz i poeta pochodzenia niemieckiego. Związany z wieloma wybitnymi artystami awangardy początku XX wieku, wystawiał w 1912 roku z grupą artystyczną Blaue Reiter założoną przez Wassilya Kandinsky'ego, w 1913 roku z niemieckimi ekspesjonistami, a w l. 20 we Francji z surrealistami.W 1916 roku był w Zurychu jednym z założycielami dadaizmu. Wśród jego rzeźb są malowane drewniane reliefy, m.in. Konstelacja pięciu białych form i dwu czarnych ( 1932 ). W latach 20. i 30. tworzył rzeźby z marmuru i brązu - trójwymiarowe abstrakcyjne kompozycje o opływowych kształtach sugerujące formy organiczne.W Polsce jego prace można oglądać w łódzkim Muzeum Sztuki.
właśc. Florence Nightingale Graham, ur.31 grudnia 1878 w Woodbridge w Kanadzie, zm. 18 października 1966 w Nowym Jorku.Przed przybyciem do Nowego Jorku, gdzie w 1909 r. otworzyła przy Piątej Alei salon piękności, przygotowywała się do zawodu pielęgniarki. Dzięki umiejętnej reklamie jej produkty zyskały opinie eleganckich i mających wysoką jakość, a ona odniosła sukces w interesach. Należało do niej ponad 100 salonów piękności w Ameryce i Europie, a liczba wytwarzanych przez nią kosmetyków przekroczyła 300.Jej główną konkurentką była Helena Rubinstein o której możecie przeczytać tutaj
http://bohemaart.blogspot.com/2014/03/helena-rubinstein-od-kopciuszka-do.html
ur. 30 maja 1887 r. w Kijowie, zm. 28 lutego 1964 r. w Nowym JorkuStudiował malarstwo i rzeźbę w Szkole Sztuk Pięknych w Kijowie, z której został usunięty w roku 1905. Podczas studiów jego twórczość zdradzała wpływy bizantyjskich ikon i mozaik. Od roku 1908 - 1914 przebywał w Paryżu.Zaadaptował kubizm do rzeźby i starał się połączyć formę i kolor w jeden środek przekazu. Wprowadził do nowoczesnej rzeźby "formę negatywową" np. w dziele " Idąca kobieta " (1912 , umieszczając otwory i wklęsłości, by skontrastować to, co pełne, z tym, co puste. Od ok. 1946 r. eksperymentował z rzeźbą "świetlną", tworząc z plastiku struktury podświetlane od środka.
