ur.1938 r., angielski fotografPoczątkowo (od 1960) fotografował modę dla magazynu "Vogue", tworząc zdjęcia, które dzięki zastosowaniu obiektywu o ogniskowej 35 mm i pracy na wolnym powietrzu zyskiwały nowy wyraz. Był wybitną postacią kultury pop l. 60. W albumie " Goodbye Baby and Amen " (1969 opublikował żartobliwe portrety sławnych osobistości. Przejawia się w nich wyraźnie jego artystyczna indywidualność. Później fotografował m.in. wietnamskich boat-people i widoki północnego Londynu, w którym mieszka. Przedstawił je w albumie "David Bailey's NW1" (1982)
"Choć nasiąknięty winem, eterem i tytoniem,
Dobry był, młodość jego jako sen minęła,
Praca czasem poziomu Sisleya sięgnęła.
Wreszcie sława nadeszła z niepotrzebnym szumem
I z piekielnymi jady, a on swym rozumem
Sprostać jej nie potrafił, wielu wam to powie,
Ten bity, wyszydzony i - szczęśliwy człowiek "
Maurice Utrillo, 23 kwietnia 1970 r.
Cudowna biografia niezwykłego artysty. Kocham klimat francuskiej artystycznej bohemy, a szczególnie malarzy z tamtych lat. Maurice Utrillo zaczęłam się interesować po obejrzeniu filmu o moim ulubionym malarzu Modiglianim pt. "Modigliani, pasja tworzenia ". Już film dał mi zalążek prawdziwej postaci - nieszczęśliwego, chorego psychicznie, wielkiego artysty. Biografia napisana przez Crespelle'a w doskonały sposób opisuje przyczyny i skutki, takiego a nie innego życia Utrillo. Wiele w książce cierpienia, malarstwa, szalonych miłości, mnóstwo wielkich nazwisk. Przede wszystkim jednak sztuka, sztuka ponad wszystko. Polecam gorąco !
Malarz irlandzki, (1909 - 1992)W 1924 r. zamieszkał w Anglii.Stał się znany po namalowaniu tryptyku Three Studies for Figures at the Base of a Crucifixion (1944 ), który przedstawia trzy furie jako monstrualne, na wpół ludzkie postacie.
Często czerpał inspirację ze zdjęć i kadrów filmowych lub z obrazów innych artystów. Od końca lat 50. malował ludzi w pozach groteskowo zniekształcających sylwetki, pozbawionych cech indywidualnych i wyobcowanych ze świata w swych zamkniętych przestrzeniach. Tematem jego obrazów był człowiek samotny, wyobcowany, znajdujący się nierzadko w sytuacji zagrożenia.Był zdecydowanym przeciwnikiem abstrakcjonizmu, popierał nurt ekspresjonistyczny.Bacon był homoseksualistą. W 1964 związał się z George'em Dyerem. Jak twierdził, poznał go, gdy ten włamywał się do jego mieszkania.W 1998 powstał film biograficzny Love Is the Devil - Szkic do portretu Francisa Bacona, ukazujący barwne życie malarza.
właśc. Betty Joan Weisten Perske, ur. 16 września 1924 roku w Nowym Jorku - amerykańska aktorka. Rodzice byli żydowskimi emigrantami, pochodzącymi m.in. z Polski. Jej nazwisko sceniczne, to nieco zmieniona wersja panieńskiego nazwiska matki – Bacal.Ojciec był sprzedawcą, a matka sekretarką. Kiedy miała 5 lat, rodzice rozwiedli się. Uczęszczała do American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku, co później zaowocowało występami w broadwayowskich produkcjach.Nie mogąc odnieść sukcesu na scenie teatralnej, poświęciła się pracy w filmie. W 1944 r. na planie filmowym " Mieć albo nie mieć " poznała Humphreya Bogarta. W 1945 r. wzięli ślub. Mieli dwoje dzieci. Grali oboje w wielu filmach, które odniosły sukces, m.in. w " Wielki sen " ( 1946 ) i " Key Largo " ( 1948 )Po mało aktywnym okresie, Bacall powróciła w 1967 r. na scenę, a rola w " Morderstwo w Orient Expressie " ( 1974 ) na ekran.W 1997 roku w wieku 73 lat otrzymała swoją pierwszą i jedyną nominację do Oscara za drugoplanową rolę w filmie " Miłość ma dwie twarze ". W roku 2010 Amerykańska Akademia Filmowa przyznała jej honorowego Oscara za całokształt twórczości.Drugim mężem Bacall był aktor Jason Robards (1961-1969). Ich syn, Sam Robards jest także aktorem.Jej kuzynem jest były prezydent i premier Izraela , laureat Pokojowej Nagrody Nobla Szymon Peres.
ur. 16 września 1887 roku w Strasburgu, zm. 7 czerwca 1966 roku w Bazylei.Francuski malarz, rzeźbiarz i poeta pochodzenia niemieckiego. Związany z wieloma wybitnymi artystami awangardy początku XX wieku, wystawiał w 1912 roku z grupą artystyczną Blaue Reiter założoną przez Wassilya Kandinsky'ego, w 1913 roku z niemieckimi ekspesjonistami, a w l. 20 we Francji z surrealistami.W 1916 roku był w Zurychu jednym z założycielami dadaizmu. Wśród jego rzeźb są malowane drewniane reliefy, m.in. Konstelacja pięciu białych form i dwu czarnych ( 1932 ). W latach 20. i 30. tworzył rzeźby z marmuru i brązu - trójwymiarowe abstrakcyjne kompozycje o opływowych kształtach sugerujące formy organiczne.W Polsce jego prace można oglądać w łódzkim Muzeum Sztuki.
właśc. Florence Nightingale Graham, ur.31 grudnia 1878 w Woodbridge w Kanadzie, zm. 18 października 1966 w Nowym Jorku.Przed przybyciem do Nowego Jorku, gdzie w 1909 r. otworzyła przy Piątej Alei salon piękności, przygotowywała się do zawodu pielęgniarki. Dzięki umiejętnej reklamie jej produkty zyskały opinie eleganckich i mających wysoką jakość, a ona odniosła sukces w interesach. Należało do niej ponad 100 salonów piękności w Ameryce i Europie, a liczba wytwarzanych przez nią kosmetyków przekroczyła 300.Jej główną konkurentką była Helena Rubinstein o której możecie przeczytać tutaj
http://bohemaart.blogspot.com/2014/03/helena-rubinstein-od-kopciuszka-do.html
ur. 30 maja 1887 r. w Kijowie, zm. 28 lutego 1964 r. w Nowym JorkuStudiował malarstwo i rzeźbę w Szkole Sztuk Pięknych w Kijowie, z której został usunięty w roku 1905. Podczas studiów jego twórczość zdradzała wpływy bizantyjskich ikon i mozaik. Od roku 1908 - 1914 przebywał w Paryżu.Zaadaptował kubizm do rzeźby i starał się połączyć formę i kolor w jeden środek przekazu. Wprowadził do nowoczesnej rzeźby "formę negatywową" np. w dziele " Idąca kobieta " (1912 , umieszczając otwory i wklęsłości, by skontrastować to, co pełne, z tym, co puste. Od ok. 1946 r. eksperymentował z rzeźbą "świetlną", tworząc z plastiku struktury podświetlane od środka.
Fotografka amerykańska, ur. 14 marca 1923 , zm. 28 lipca 1971 (popełniła samobójstwo) w Nowym Jorku.
Pochodziła z rodziny zamożnych nowojorskich Żydów (jej ojciec - David Nemerov - był właścicielem domu mody Russeks).
Początkowo była fotografem mody. Jest najbardziej znana jako autorka wstrząsających zdjęć ludzi fotografowanych na ulicach Nowego Jorku i innych miast amerykańskich. Robiła je od 1958 roku, często utrwalając na kliszy wizerunki nędzarzy czy ludzi odbiegających od normy, np. transwestytów.
W 2006 ukazała się w Polsce książka Patricii Bosworth pt. "Diane Arbus. Biografia". W 2006 roku miała również miejsce światowa premiera filmu na podstawie biografii Bosworth " Fur :An Imaginary Portrait of Diane Arbus " / " Futro : portret wyobrażony Diane Arbus ". Rolę Arbus zagrała Nicole Kidman. W roli drugoplanowej wystąpiła polska aktorka Elżbieta Czyżewska.
ur. 20 lutego 1902 r. w San Francisco, zm. 22 kwietnia 1984 r. w Monterrey w MeksykuAmerykański fotograf, z wykształcenia był pianistą.W latach 30. zaczął używać aparatów wielkoobrazkowych z migawką szczelinową do robienia zdjęć o maksymalnej głębi ostrości, które bardzo się różniły od modnych wówczas fotografii o złagodzonym kontraście.Wiele albumów Ansela, m.in. My Camera in the National Parks (1950) czy This is the American Earth (1960), przedstawia pierwotny krajobraz Ameryki i świadczy o trosce autora o jego zachowanie.
Wydał wiele trylogii podręczników techniki fotograficznej (The Camera, The Negative i The Print).Był współzałożycielem fotograficznego stowarzyszenia f/64
.jpg)
